Sigara Kokusu mu Doğal Gaz Kokusu mu Tercih Edilmeli?

‘Bugün ne yazsam?’ diye düşünüp duruyorum.

Bilgisayar ekranındaki boş sayfa bana, ben ona bakıyorum. Bir an ‘Pazar günü şehirlerarası otobüs yolculuğunda polisin, Bursa’nın Mustafakemalpaşa İlçesi’nde, otobüsü durdurup kimlik kontrolü yapmasını yazayım’ diye aklımdan geçti. Sonra eleştiride dozu kaçırabileceğimi, aynı polis arkadaşların ülkede mevcut olan ‘olağanüstü’ koşulları öne sürerek beni merkeze götürüp orada birkaç yazıya konu olabilecek- hatta uzun süre kalırsam kitap bile çıkar- anılar yaşatacakları olasılığını düşündüm.

‘Ne gerek var başımı ağrıtmaya. Hem aralık ayına kadar taksitlerim var. Suya sabuna dokunmadan bir şeyler yaz’ dedim kendime. Çok mantıklı geldi.

‘Bari yolculuk sırasında yaşadığın başka şeyleri yaz’ dedi içimden başka bir ses. Sonra baştan sona doğru yolculuğu düşündüm. ‘Yolculuk nereye hemşerim’ diye başlayıp tüm yol boyunca bana kendi hayatını anlatan, benim hayatımı sorgulayan biri olmasın diye tek kişilik bir koltuk almıştım. Aslında haksızlık etmeyeyim, yolculuklar sırasında ilginç tiplerle tanışmıştım. Mesela İzmir garajında koltuğa oturur oturmaz sigarasını yakan ve Bursa’da garajda ininceye kadar hiç söndürmeyen genç arkadaş bunlardan biriydi. Ne kadar çok sigara içmişti. Şimdi nasıl acaba? Kanser olmuş mudur? Yoksa onun ve onun gibilerin dumanından dolayı mı bu kadar çok kanser arttı bu ülkede? Sahi eskiden otobüslerde, kahvelerde restoranlarda sigara içmek serbestti hatırladınız mı? Hatta iki katlı otobüsler vardı da alt katı sigara içmeyenler içindi. Sonra biri geldi ‘Otobüslerde ve uçaklarda’ sigara içilmesini yasakladı. Bu vesile ile ‘O birisinden Allah razı olsun’ diyelim. Peki kim, ne zaman bunu yaptı acaba, bilen var mı? Bunun cevabını yazının sonunda vereceğim. Böyle yazdım diye uyanıklık yapıp yazının sonuna boşuna bakmayın. Yazı içinde, ilerleyen paragraflarda şifreli şekilde cevabı vereceğim.

Hatırlamanız pek mümkün olmayabilir. Kendinize kızmayın boşuna. Çünkü beynimiz yaşadığı her şeyi tüm ayrıntıları ile hatırlamaya kalksa hayat yaşanmaz olur. Genellikle yeni yaşanmışlıklar daha kolay akla gelir. Onun için ‘Ne yazayım?’ diye düşündüğümde aklıma o otobüs yolcuğum geldi. Gerçi o yolculuk sırasında öyle unutulmayacak şeyler yaşamadım. Bana soracak olursanız bazı anları unutmayı da arzu ederdim. Mesela yandaki ikili koltukta tek başına seyahat eden yolcu arkadaşın vücut deşarj deliğini bana doğru çevirmek suretiyle yattığında o yatışın benim yolculuğumu deşarj deliğinde yaptığı doğal gaz deşarjı ile unutulmaz hale getireceğini hiç düşünmemiştim. Bir taraftan kitabımı okuyor, diğer taraftan müzik dinliyorken bir kanalizasyon kokusu duydum. Neticede şehirlerarası yolculuk yapıyorduk ve bazı derelerin öyle kokması normaldi. Otobüs uzunca bir mesafe almasına rağmen koku devam edince otobüste bir çocuğun altını pisletmiş olabileceğini, bunun da kokuya sebep olduğunu sandım. Ama bir çocuk nasıl bu kadar baharatlı yemekler yiyebilirdi ki? Hem çocuğun kakası bu kadar kokmazdı.

Etrafa baktım çocuk göremedim. Kokunun geldiği tarafı koklamak suretiyle bulmaya çalıştığımda burnumun yan koltukta yatan yolcu arkadaşın arkasında yer alan deşarj deliğine doğru gittiğini gördüm. Tahmin ediyorum sadece gaz kaçırmamış, bu faaliyeti yapmaya çalışırken gazla beraber bazı katı atıkları da tutamamıştı.

Otobüs boştu. Muavini çağırdım ‘Öndeki boş yerlerden birine geçebilir miyim?’ diye sordum

‘Neden?’ dedi.

‘Arkadaşı kokla anlarsın’ demedim. ‘Biraz bulantım var, önde yolu seyredersem geçer’ dedim.

‘Kusma’ olasılığımı duyan muavinin ‘Sorun değil, geçin’ diye vize verdi.

Öne geçtim. Ama bu sefer de şoför sigara içiyordu. Gaz kokusundansa sigara kokusu daha ‘doğal’ geldi. Ses etmedim.

‘Otobüslerde sigara içme yasağı ne zaman geldi?’ sorusuna cevap veremedik.

Yer kalmadı. Artık bir başka yazıya inşallah.

Sigara Kokusu mu Doğal Gaz Kokusu mu Tercih Edilmeli?