Sayfa Yükleniyor...
Yıllardır tanıdığım bir arkadaşımla sohbetimiz sırasında konumuz iş muhabbetlerine dönüyor. İster istemez yakınmalar başlıyor. İlk iş deneyimleri olduğu için normal karşılıyorum. Malum herkes mezun olduğunda çok güzel hayallerle başlar hayata. Mesleği okurken değil de çalışırken öğrenmeye başlarsın. Konuşmalarımızdan bazı kesitler sunacağım. Ve arkadaşımın ilk iş deneyimlerine yer vermiş olacağım.
-Okurken öğrendiğim şeylerin uygulamaya dönük kısmında öğrendiğim şeylere pek ihtiyacım olmuyor. Ve her şeyi rica minnet ile yapmamı istiyorlar. Ben kimsenin minneti altına girmek istemiyorum.
-Deneyim kazanana kadar sabret sonra alışacaksın ve tanınacaksın bu tarz şeylere gerek kalmayacak.
-Hayır. Bu durum çok can sıkıcı ve ben bu işi yapmak istemiyorum. Bana göre değil. Sektörün istediği kriterler kesinlikle bilgiyi gerektirmiyor. Sektörün beklentileri git bu işi nasıl halledersen hallet, o işi yaptır mantığı ile kurulmuş.
-Ama bu mantık çoğu yerde var zaten. Bu durum sana ters olduğu için çok yabancılık çekiyorsun. Kimseyi tanımıyorsun. Gittiğin yerlerde seni tanımıyor. Zamanla herkes sana alışacak. Seni tanıdıktan sonra bu konuda yabancılık çekmeyeceksin.
-Ben artık sıkıldım bu mantıktan ve her şeyi oluruna bıraktım. Neyse sonuçta hala stajyerim. O yüzden fazla da üzülmüyorum. Bana gerekli olabilecek bilgileri öğrenmeye çalışıyorum. Sadece bu düzen ve bu bakış açısı çok can sıkıcı. Fazla konuşup daha çok canımı sıkmak ve bu konuyu hatırlamak istemiyorum.
Bu tarz durumları her genç yaşıyor desem çok da abartmış olmayacağım sanırım. Sorunun çözümü için karşılıklı iç muhasebelerin yapılması gerekiyor. Genel anlamda işveren yeni mezun bir işçiden performansının üstünde yetenekler beklememeli, yeni mezun işçiler ise tecrübesizliklerini ön plana katarak çok yüksek kriterler oluşturmamalılar. İş hayatı ile birlikte yeni bir dünyaya adım attıklarının farkına varıp, kendilerini bu duruma alıştırmalı veya kendilerine sermaye yaratma peşinden gidip kendi işini kurmanın adımlarını atabilirler. Fakat bunlar için her daim çalışmak, çalışmak ve çalışmak gereklidir.