Göç 22

KAPIKULEDEN ÇIKIŞ

Edirne Kapıkule’ye varmıştık. Otobüs sürücüsü otobüsteki yolcuların pasaportlarını toplarken sen aşağı inme kapıda 100 $ konut fonu ödeniyor ben onu 100 marka kapatırım diyerek benden de aldığı pasaportu görevli memura verdi. Zaten benim de bütün isteğim görevlilerle karşılaşmamaktı. Her an renk verebilir, bir pot kırabilirdim. Şoför ile polis arasında uzun süren konuşmanın ardından şoförün otobüse doğru geldiğini gördüm. Bütün yolcuların işlemleri bitmişti. Yanıma yanaşan şoförün gel polis seni çağırıyor demesiyle başıma kötü şeylerin geleceğini düşünerek endişelendim. Otobüsten inerek polisin yanına doğru gittim. Bana ait pasaportu elinde tutan polis beni 3 saat kadar bekletti. Sen necisin, nereye gidiyorsun, hangi amaçla yurtdışına çıkıyorsun ?” Diye, sorular soruyor, gözaltına alabileceğini söyleyerek gözdağı vermeye çalışıyordu. Bir ara hiddetlenerek otobüste eşyan varsa git al buraya getir. Senin buradan gitmen mümkün değil dedi. Mümkün olduğunca heyecanımı gizlemeye çalışıyordum. Pasaportun bana ait olmadığı fark edildi diye kuşkulandım. nedenini sordugumda; uzatma sana ne diyorsam onu yap diye azarladı otobüs yolcularının çoğu elini çabuk tutsana, çabuk gel, gelmeyeceksen bizi bekletme diye bağırıyor, diğer taraftan polis de inadına beni bekletiyordu. Otobüs yolcularının tepkileri hat safada idi. Şoförümüz yurtdışına çıkan herkesten alınan ve konut fonu denilen 100 $ vermeyip bu paranın bir kısmını rüşvet olarak verip bir kısmını da kendi cebine atmak için polise 50 mark teklifte bulunmuş, polisin de 100 marka kendisi için talep etmesi üzerine iş inada binmiş, böylece  kötü bir pazarlığın parçası olmuştum. Bütün sorunun konut fonu ödenerek hal olacağını anladıktan sonra 100 $’ı ödeyerek gecikmeli de olsa kapıdan ayrılabilirdik.( Devam edecek )

Göç 22