Göç 75

Almanya’nın Bochum kenti geçmişte önemli bir maden işletmeciliği konumuna sahipti. Günümüzde bu maden ocakları birer müze haline dönüştürülmüş durumda. Bochum’da günümüze kadar metal sanayi tesisleri ise işletilmeye devam etmektedir. Bunların başında Krupp ilk sırayı almaktadır.

Otomotiv sektöründeki Opel araba fabrikasının oluşturduğu istihdamla bu şehirde 5000 kişiye iş imkanı sağlanmaktadır. Almanya’nın en büyük üniversitesi 43.000 (kırk üç bin) öğrenci kapasitedeki rakam sayısını, bünyesinde barındırmaktadır Bochum kenti.

Bu belirtilen yerleri aileme anlatıyor, fırsat buldukça gidip yerinde görerek mümkün olduğunca kapalı alanlarını geziyorduk. Çocuklar henüz birçok şeyi algılamayacak kadar küçük yaştaydılar. Ancak anlatılanları pür dikkat dinliyorlardı. İlk kez karşılaşıp gördükleri karşısında oldukça etkileniyorlardı. Sevinçli ve heyecanlıydılar. Etrafı dikkatlice süzüyor olup bitenleri anlamaya çalışıyorlardı.

Onlarla birlikte ömrümün en güzel anlarını yaşadığımı hissediyor mutluluk budur diye kendi kendime teselli bularak yaşam sevincim artıyordu.  Onların neşelendiğini gördükçe mutluluğum artıyor ve bu içinde bulunduğumuz tatlı anı kendileri ile birlikte paylaşıyordum.

Anneleri ile bir hizada yürümemize dahi fırsat bile vermiyorlardı. Çocuklar sevdikleri konusunda hep bencildirler. Burada da yalnızca kendileri kiminle el ele tutuşacağı ve aynı hizada yürüyeceğine kendileri karar veriyordu.

Bu sıralar kendilerini Rus sirkine götürüyor, kermesi gezdiriyordum. Bu gezintiyi yaparken ulaşımı hep tramvayla sağlıyorduk. Çocuklar tramvaydaki kısa seyahatlerden bayağı keyif alıyorlardı. Ömürlerinde ilk kez bindikleri tramvayın penceresinden dışarıyı dikkatlice dikizliyorlardı. Bir defasında tramvayla hep birlikte bir yere giderken çocuklardan biri “baba” bu tramvay hiç kaza yapmaz mı? Üstündeki raylardan çıkmaz mı? Diye bir soru yöneltti. (devam edecek)

Göç 75