Düşünmek Zorundalar

Düşünmeliler. Düşünmeleri gerekir. Düşünmek zorundalar.

Neden mi?

Cevabı çok ama çok basit.

Daha yeni 11 kahraman Türk Silahlı Kuvvetleri personelini şehit verdik. Mekanları cennet olsun inşallah. Yakınlarının ve milletimizin başı sağ olsun.

Tüm ülke baş sağlığı diledi. Büyük üzüntüler yaşadık. Cenaze merasimlerine binler katıldı. Korona engeli olmamış olsa on binlerin katıldığı cenaze törenleri görebilirdik. Daha önceki şehit cenaze törenlerinde bunları yaşadık.

Devlet olarak şehit ailelerinin yanında olunacağı en yetkili ağızdan söyledi. Öyle de olmalıydı. Özellikle şehit aileleri ve çocukları için devletin tüm imkanlarını seferber ettiğini gayet iyi biliyoruz.

Peki esas konumuza dönelim. Düşünmeliler. Çünkü bu insanların sağlığında da devletin imkanlarından azami faydalanmaları gerekmez mi? Şehit olan özellikle asker ve polislerimizin sağlığında da maddi imkanlarında daha çok iyileştirmeler yapılamaz mı?

Türk Silahlı Kuvvetlerinin bazı rütbelerin özel ordu evleri varken, neden bazı rütbeli personelin eşit miktarda ordu evleri yok. Neden mevcut ordu evlerine girmelerine müsaade edilmiyor. Neden maddi imkanları iyileştirilirken bazı rütbelere öncelik verilip, diğer rütbelerin maddi durumları daha az veya hiç iyileştirmeye tabi tutulmuyor.

Neden? Neden? Neden? Bu nedenleri o kadar çok sıralayabilirim ki. Köşem bunları yazmak için yeterli değil. Kısa kısa ana başlıklar halinde devam etmek istiyorum.

Düşünmeleri gerekir...

Neden mi?

Hepsi bu vatanın evlatları. Hepsi bu vatan için can pahasına görevlerini yerine getiriyorlar. Hepsi hem kendileri hem de eşleri ve çocukları ile görev yerlerinin yarattığı mağduriyeti birlikte yaşıyorlar. Hepsi bu kutsal bayrağın dalgalandığı her metre karede görev yapmaktan çok mutlular. Hepsi. Hepsi. Hepsi neler olduğunu tüm toplum zaten biliyor.

Düşünmek zorundalar.

Neden mi?

Devlet çalışanını gözetmek zorundadır. Devlet baba, devlet ana. Bu tabirler ile kendi bünyesinde olan her çalışanını, asker, polis, hemşire, doktor, infaz koruma memuru, öğretmeni, imam, mühendis, mimar vb. gibi.

Devlet aynı özellikle aynı kurum içinde çalışanları öyle bir halde bir arada tutmalı ki evlatları arasında ayrım yapmamalı. Tüm imkanları personele eşit dağıtmalı. Hani ana, hangi baba evlatları arasında ayırım yapıyor da devlet ayırım yapsın.

Devlet kendini elinde bulunan imkanları eşit dağıtmak zorunda hissetmeli. Tüm iyileştirmeleri kurum içinde her kese eşit dağıtabilmeli. Bu vatan için çalışan her bir ferdin vebalinin devletin, devleti yönetenlerin üzerinde olduğunu her daim hatırlamalı.

Düşünmek zorundalar.

Bakın şehitlerimizin cenaze törenlerinde en önde siyaset adamları, arkasında yüksek rütbeli personeller, sonra vatandaşlar ve diğerleri.

Peki şehit olmadan da uzman çavuşu, uzman jandarması, astsubayı, subayı ve üst subayları neden sadece bir ordu evinde bir arada bulunamıyorlar. Ne oluyor da arazide birlikte çay içerken, görev bittikten sonra kışlaya indiklerinde, hatta izinli olduklarında aynı ordu evini bile paylaşmasına müsaade edilmiyor.

Düşünmeliler. Evet devleti yönetenler iyi düşünmeliler ve gereğini çok geçmeden mutlaka yapmalılar.

Bu vatan, bu bayrak hepimizin. Hep birlikte var olmanın, hep birlikte mücadele etmeni, hep birlikte yaşamanın en güzel yolunu yine hep birlikte bulmalıyız. Birlikte olup, birlikte güçlenmeliyiz. Adalet her yerde kuşkuya yer vermeden kendini hissettirmeli.

Düşünmek Zorundalar