Gerçek Değer Sessizlikte Saklıdır

Hayatın her alanında öne çıkmak, görünmek ve alkışlanmak isteyen insanlar vardır. Kendini kıymetli görmek, insanın doğasında vardır belki ama bunu başkalarının önüne geçme hırsına dönüştürmek, asıl değeri gölgeler. Gerçek değer, sessizce var olabilmektir. İnsan, kalabalıklarda alkış aramak yerine vicdanının huzuruyla baş başa kalabildiğinde gerçekten kıymetlidir. Çünkü sessizlik, çoğu zaman gösterişten daha yüksek sesle konuşur. Elbette bu bilince sahip olmak gerektiğini unutmamak gerekir. 

Bu bilinç acaba kendimizde var mı? Hiç kendi kendinize bu soruyu sordunuz mu? 

***
Günümüzde toplumun en büyük sorunlarından biri herkesin bir başkasının veya başkalarının önünde olma isteğidir. Birileri görünür olabilmek için neler yapmaz ki mesela, başkalarını küçümser, sesini yükseltir, hatta etik değerleri hiçe sayar. Oysa gerçek kıymet, başkalarının önüne geçmekle değil, başkalarının elinden tutmakla ölçülür. Kalbinin iyiliğini, sessizce taşıyan bir insan, en yüksek kürsüde bağırandan daha saygındır. Bunu anlayanlar için diyeceğim ama zaten bunun gerçek olduğunu hepimiz tüm insanları biliyor ve farkındalar. Sadece bazıları böyle davranamadıklarından kabul etmek istemiyorlar veya kabul etmekte zorlanıyorlar.

***

İnsan unutmamalıdır bu hayatta hepimizin rolü eşit derecede önemlidir. Kimi zaman en büyük kahramanlar, en geride duranlardır. Onlar, alkış istemezler; sessizlikleriyle öğreten, duruşlarıyla değer katan kişilerdir. Önde olanın gölgesi büyüktür ama gölgede kalanlar çoğu zaman ışığın kaynağıdır. Bazıları felsefe yapma hocam diye konuşuyorlardır şimdi. Ama bunun doğruluğunu da düşünmeye başladıklarını ben hissediyorum. 

***

Sessiz kalmak zayıflık değil, olgunluktur. Susarak sabretmek, bağırmadan anlatabilmek, değerini başkasının gözünde aramamak, gerçek kıymetin işaretidir. İnsan, kendi içindeki değeri keşfettiğinde, başkalarının alkışına ihtiyaç duymaz. Çünkü vicdanın sesi, en büyük sahnedir ve asla ama asla yanılmaz.

***

Bugün herkesin unutmaya yüz tuttuğu bir hakikat var: Değer, başkasının gözünde büyümekle değil, kendi aynanda küçülmemekle ilgilidir. İnsan, kendi vicdanına bakabildiğinde, başını dik tutabiliyorsa işte o zaman gerçekten kıymetlidir. Önde olma telaşıyla koşuşturanlar bir gün yorulup geriye baktıklarında, sessizce duranların iz bıraktığını göreceklerdir. Çünkü kalıcı olan gösteriş değil, samimiyettir, doğruluktur, dürüstlüktür. 

***

Sonuçta; önde olmak isteyenler hep vardır, var olmaya da devam edecektir. Ama hakiki değer, görünürlükte değil; görünmezliğin içindeki asalettedir. Bir gün herkes anlar ki gerçek değer, sessizlikte saklıdır.

***

Sadece görünür olmak için çalışanlar ve vaktini bu amaçları için harcayanlar zaman geçtikçe geriye baktıklarında, görünür olmak için taklit ettiklerinin çokta gerisinde kaldıklarını, boşa kürek çektiklerini anlayacaklar. Oturup düşündüklerinde de bu görünürlük için harcadıkları zamanın boşa gittiğine üzülecekler ama unutmasınlar ki insan hayatının bir sonu var ve her gün biraz daha sona yaklaşıyor. Etik değerlerden, samimiyet ve dürüstlükten vazgeçmeden hayatını güzel yaşamak amacı gütmeli insan. 

***

Bir gün sizden söz ettiklerinde “İşte bu kişi gerçekten iyi ve samimi biriydi” derlerse, siz hayatınızı doğru ve gerçekçi yaşamışsınız demektir. İnanın bu hayatta kimseyi değersiz görmeye, kötülemeye, yok saymaya değmez. Bu düşünceler içinde olmak bile sizi her zaman geri itecektir. Mutlu ve huzurlu, samimi, etik değerlere bağlı bir hayat hepimizin olsun.

Gerçek Değer Sessizlikte Saklıdır