Ölüm Var…

Çevremize baktığımızda herkesin sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadığını görmüyor muyuz?

Ülkemizin hemen hemen tamamına yakın nüfusu Müslüman ve ‘her canlı her insan ölümü tadacak’ bu cümleyi hepimiz biliyoruz sanırım.

Ama nedense kimse bu cümlenin anlamını, ne demek istediğini, neden söylenmiş olduğunu, özellikle insanlara bir mesaj niteliği taşıdığını bilmek, anlamak istemiyor.

Bunu hayatın her evresinde görebiliyoruz.

Şöyle bir düşünün, insanların arkasından konuşanları, birbirlerinin kuyusunu kazanları, üç kuruş fazla kazanıyor diye söylenmedik laf bırakmayanları veya hiç çalışmadığı için hor görmeler, küçümsemeler, hakarette bulunmalar. Ama ölüm var.

Hepsini çevremize, hatta yakın çevremizde yaşamıyor muyuz?

Aslında hepimiz bunların yanlış olduğunu farkındayız.

İnsan dışındaki canlılara davranışlar, ‘Onlar benim sessiz kullarım’ sanırım hepimiz bunu da gayet iyi biliyoruz.

Hayvanlara karşı iyi davranmamız gerektiğini. Onlarında bu dünyada yaşam hakkı olduğunu hemen unutuyor ve dünyevi duygular ile hareket ediyoruz. Halbuki bu dünyada her canlının bir yeri bir görevi olduğunu idrak edemiyoruz. Bu dünya, tüm canlılara ait. Bunu hemen unutuyor sadece insanlar kendilerini düşünmeye çalışıyorlar. Ama ölüm var.

‘Komşun aç iken tok yatılmaz’ Sanki bu söz tarih olmuş gibi. İnsanlar sadece kendilerini düşünür hale geldiler. Komşularının ne yedikleri ne içtikleri hakkında hiç bilgileri yok. Komşuluk yok ki artık. Öyle bir dünya içine girdi ki insanlar, aslında insanlıklarını gözden geçirmeleri gereken bir zamanda bulunuyorlar farkında değiller.

Eskiden komşular arası paylaşımlar yapılır, birbirlerinin dertleri dinlenir, imkanlar ölçüsünde yardımlar edilir, komşu kendi haline bırakılmazdı. Ya şimdi. Şimdi sadece herkes kendini ve kendi geleceğini düşünür hale gelmiş. Daha fazla kazanma, daha fazla zenginlik peşinden koşar olmuş.

Elbette insanlar önce kendi geçimlerini ve çocuklarının geleceğini düşünmek durumundalar. Ancak komşularımızı, öksüz ve yetimleri görmekten gelmek içimizdeki iyi duyguların sonunu getirecektir. Çevremize kayıtsız kalmak özellikle biz Müslümanlara asla yakışmayan bir davranış olduğunu düşünüyorum. Çünkü ölüm var.

‘Dün konuştuğumuz arkadaş bugün yok, Çok iyi insandı. Allah rahmet etsin. ‘ Bu cümleyi de özellikle korona döneminde çok kullanmadık mı? Çevremizden, yakınlarımızdan birilerini kaybetmedik mi? Evet kaybettik.

Peki ya ölüm olduğunu hiç düşündük mü? Bir şeyler yaparken, biri ile konuşurken, ona haksızlık ederken, hakkını çalarken, hakkını gasp ederken, dolaylı veya dolaysız zarar görmelerine, mağdur edilmelerine meydan verirken Ölüm olduğunu hiç düşündük mü? Ölüm var. Erdemli yaşamayı kendimize prensip edilmeliyiz ki. Sonra pişmanlık duymayalım. Huzur ve mutluluk birlikte olursa güzel. Güzel bir dünya, huzurlu bir hayat için ölüm olduğunu her zaman hatırlamak gerekli. Ne dersiniz. Sıkıntıya düşüldüğünde, tövbe etmek, özür dilemek gibi kendimizi rahatlatıcı davranışlar yerine daha iyi bir hayat için erdemli yaşamayı seçmek gerekli.

Ölüm Var…