Hangi Millet Lavaboda Daha Çok Koku Bırakır?

En son yazımı “Her zaman söylediğim gibi; eğer fırsat bulursam, sizlere yazmayı düşünüyorum. Bulamazsam da döndüğümde görüşürüz inşallah” diye bitirdim ya; yazmaya alışmış biri durabilir mi? (Burada aklıma sevgili atalarımızın “Alışmış kudurmuştan beterdir” sözü geldi ama ben “alışmak” ile ilgili daha güzel bir sözün aklıma gelmiş olmasını dilerdim.)

Yazmaya gerçekten de alıştım çünkü artık bir şeyi gördüğümde “Bunu nasıl yazabilirim?” diye düşünüyorum. Düşünüyorum düşünmesine de iş sadece yazmakla bitmiyor. Yayınlanabilir “Uygun bir dille” yazmak da çok önemli. Mesela İstanbul’dan Katar’ın başkenti Doha’ya uçarken yanımda oturan Pakistan asıllı, İngiliz vatandaşı ama Yeni Zelanda’ da yaşayan genç kadının “Türkiye çok muhteşem bir ülke, çok seviyorum. Ailemle yıllardır İngiltere yerine Türkiye’de buluşuyoruz. Orada insanlarla çok konuşuyorum. Pakistan’a kıyasla oldukça gelişmiş İslamik bir ülke ama ...” ‘ama’sını yazmayayım. Çünkü söyledikleri şeyler ülkemizin hem Pakistan’la hem de İngiltere ile kıyasladığı “siyasi” şeyler. Şimdi siyasete girip ağzımızın tadını bozmayalım. Özetle “Biz Pakistan’a göre daha iyiyiz” diyelim.

Şu anda bu yazıyı yerden bilmem kaç kilometre yüksekte, iki katlı, devasa bir uçan şehrin içinde, ayaklarımı önümdeki acil kapısının üstüne uzatmış, yazıyorum. Uçarken yanımda sürekli götürdüğüm, olmazsa olmazlarım olan, “bahtsızlığım ve şanssızlığım” sayesinde tam da tuvaletlerin dibine yer almışım. Tabii ki burayı bilinçli almadım. Almış olsam içeri girip çıkan Asyalı, Afrikalı, Avrupalı, Hindu, siyahi, çekik gözlü bir sürü insanın girip “ihtiyaç” giderdiği bir metre karelik yerin hemen yanını mı tercih ederdim? Olaya iyi yönden bakalım bu vesile ile “ Hangi millet ihtiyaç giderirken daha çok koku bırakır?” sorusuna cevap bulmuş olduk. Evet bilim camiasına katkı yapacak bir buluş değil bu (Bilim camiasında bu tarz yayınları .suruktan yayınlar olarak nitelendiriyoruz) ama olsun. Hatta ben bunu makale yapıp doçentlik dosyama koyayım. Belki bu sefer işe yarar. Çevredeki gaz yoğunluğu beynimi açtı demek ki.

Oturduğum yerin böyle bir yer olduğunu bilsem, İstanbul’dan bana bileti veren kız “Sizi biraz kaslı ve sportif gördüm. Koltuğunuzu acil çıkış kapısının yanına verelim. Acil bir durumda yolcuları tahliye edersiniz” diye gülümsediğinde “Yok bacım, orada tuvalet var. Sen beni daha uzak bir yere ver” derdim. Ama yapacak bir şey yok.

Yetmiyormuş gibi yanımdaki yetmişlik Alman abi yanındaki genç Filipinli (Pasaportuna bakarken gördüm) karısının defalarca dürtmesine rağmen fokur fokur horluyor, arada Afrika aslanlarının çıkardığı sesler gibi şeylerde yapıyor. Genç kadın gülümseyerek mahcubiyetini, üzüntüsünü gösteriyor. Ama ben onun için daha da üzülüyorum. Fakirliğin gözü kör olsun. “Belki ölünce üç beş kuruş bırakır” diye mi evlendi yoksa “daha iyi yaşam koşulları” için mi?

Karar verdim; adam ölürse “çekilin ben doktorum” deyip müdahale etmeyeceğim.

Hangi Millet Lavaboda Daha Çok Koku Bırakır?