Kabahat Seni Özleyende

Kadın: Aşkım seni çok özledim.

Erkek: Ben de seni çok özledim hayatım.

Kadın: Gerçekten mi?

Erkek: Gerçekten hayatım.

Kadın: Peki ben söylemeden neden söylemiyorsun?

Erkek: Bilmem. Farkında değilim.

Kadın: Tam da beklediğim cevap. Neyin farkındasın peki?

Erkek: Sen ne demek istiyorsun hayatım.

Kadın: Beni ne kadar ihmal ettiğinin farkında mısın acaba?

Erkek: Haydaaa. Bu da nereden çıktı hayatım?

Kadın: Yani beni artık eskisi gibi aramıyorsun, sürpriz yapmıyorsun, ne bileyim ilk zamanlardaki gibi değilsin.

Erkek: Hayatım sonuçta o dönemde seni tavlamak için bir şeyler yaptık yani.

Kadın: Eee? Yani ‘tavladım bitti’ diyorsun

Erkek: Yok onu demiyorum da yani artık sen benimsin, ben de senin. Şimdi çiçek böceklere ne gerek var? Hem senin bir çiçeğin fiyatından haberin var mı?

Kadın: Senin şu çiçek fiyatları ile aran iyi değil biliyoruz zaten.

Erkek: Taşı attın yine...

Kadın: Taş değil. İlk tanıştığımızda doğum günümde çiçekçi ile pazarlık yaptığını unutmadım.

Erkek: Unutma! Hiçbir zaman unutma. Hep hatırlat iyi mi? Sen o çiçekçinin 5 güle kaç para istediğini biliyor musun?

Kadın: Kaç para istediyse istedi. Sen arkadaşlarımın önünde pazarlık yaptın.

Erkek: Evet yaptım. Ya ne yapsaydım? 5 güle 500 lira istese vermeli miydim?

Kadın: Almasaydın o zaman.

Erkek: Aldım ama söylediği fiyatın yarısına aldım.

Kadın: Tebrik ederim. Ama o şekilde almış olman beni mutlu etmedi.

Erkek: Valla ister mutlu ol, ister olma. Ben parayı ağaçtan toplamıyorum. Üç gün sonra kuruyup çöpe gidecek saçma şeylere bir ton para vermem.

Kadın: Bu işte bana duyduğun sevgi!

Erkek: Yani para saçsam çok mutlu olacaksın öyle mi! Kusura bakma ben böyle mutlu olamam.

Kadın: Demek beni sevmiyorsun.

Erkek: Sana olan sevgimi bu şekilde ölçüyorsan…

Kadın: Ölçüyorsam? Ne olacak?

Erkek: Neyse saçma şeylerle uğraşacak vaktim yok. İşlerim var. Hoşça kal

Kadın: Seni özleyende kabahat! Hoşça kal!

Kabahat Seni Özleyende