Telaştan Ne Yazacağımı Bilemiyorum

Bu günlerde kariyerim için basamaklardan biri için dosya hazırlıyorum.

Birçok Türk insanın gibi ‘Yumurta kapıya gelmeden işini yapmaz’ olanlardan olmamak için, birkaç ay önceden evrakları toplamaya başladım. Ancak, yıllar önce yaptığımız bilimsel çalışmalara ulaşmak öyle kolay olmadı. Uzun çabalardan sonra evraklarımıza ulaştık ama bu sefer de bunları İnternete yüklemek konusunda sorunlarla karşılaştık.

İşin kötü tarafı da internete bunları yükleme zorunluluğu yeni başladığı için de kimse yapılacak olan işlerle ilgili bilgi sahibi değil. Her kafadan başka bir ses çıkıyor.

Yükleme için son tarih yaklaştıkça bir telaş, ‘Zamanında yetiştirebilecek miyim?’ diye bir heyecan başladı. Son birkaç güne giriyoruz.

Ben bu işleri yapmak için ‘sizden birkaç gün izin istiyorum’ diye bir yazı yazayım dedim. İçim rahat etmedi. Zaten hepi topu birkaç yüz okuyucumuz var. Maazallah ‘onları da kaybetmeyeyim’ diyerek yazılarımı yazmaya devam edeyim istedim. Ancak bu seferde yazmaya oturunca insanın aklına konu gelmiyor iyi mi?

Bir şeye başlıyorum. Aklım ‘Şu evrakı da bulmuş muydum?’ diye dosyaya gidiyor.

Bir Fenerbahçeli olarak Galatasaray’ın Eurocup şampiyonluğu maçını izlerken nasıl hop oturup hop kalktığımı, maçı heyecanla nasıl takip ettiğimi ve Galatasaray kazandığında ne kadar sevindiğimi yazayım istedim. Tam yazıya başladım, bir iki paragraf geçtim. Fransız takımından bahsedecekken Fransa’da sunduğum bildiri aklıma geldi. ‘Onu dosyaya koydum mu acaba?’ diye düşündüm. Telaşla dosyayı elime aldım. Biraz çabaladım, buldum. Bu sefer de ‘Acaba internete yükledim mi?’ diye düşündüm. Onu da kontrol ettim.

Tam rahatlamış şekilde bilgisayarın başına oturdum, yazıya başlayacakken sevgili yeğenim ‘Zaten Avrupa’da hep Galatasaray başarılı oluyor. Sizden tık yok’  dedi. ‘Sizden tık yok derken’ başka bir ülkenin vatandaşı olan ‘Ben’den bahsediyordu. Yani bir an için öyle hissettim.

Sanki Galatasaray Türk takımı değil ya da ben Fenerbahçe’yi tutuyorum diye onu destekleyemezmişim gibi algıladım.

‘Niye bu kadar fanatiksin?’ ile başlayan konuşmamız uzadıkça uzadı.

Galatasaray Fanatiği yeğenim sevincimi kursağımda bıraktı. Yazacağım şeyi unuttum.

Zaten telaşlıyım. Aklıma da başka bir şey gelmiyor. Ben izninizle dosyamı bir daha kontrol edeyim. Siz de bu yazıyla idare edin.

Telaştan Ne Yazacağımı Bilemiyorum