Felsefe-Sanat

İnsan ve canlı türler için en değerli varlık, artlarında bırakacakları anılarla yad edilerek anılmalarıdır. Mal, mülkle variyetli olmakla maddi temelde anılmak doğanın eşyasına aykırıdır. İnsan yaşamı süresince değer yargıları hususunda tarih boyunca gündemde kaldığına hep tanık olduk.

***

Her çağın toplum yapısı üretim araçları ile üretim ilişkilerinin gelişmesi sonucu, toplumların sosyal yaşantılarına yansıdığına ışık tuttu. Bu bağlamda süren ilişkiler, maddi güç haline gelerek hayatın somut mecrasında yer buldu. Doğaya aykırı her hangi bir nesnenin, uzun vadede tabiatta yaşam olanağı bulması mümkün olmadı.

***

İnsanoğlu eski çağlardan bu yana, yaşamı evrile evrile ve devşirerek neslini bugüne kadar sürdürme becerisini sağladı. İnsan ögesinin duyarlı ve duygusal zekası ön plana çıkarak insanın yer kürede belirleyici bir güç haline gelmesini beraberinde getirdi. Ekonomik ve sosyal şekillenmeyi ilkel ve hantal bir durumdan, daha aktif ve daha işler bir konuma getirdi insanlık. Ancak 1800’lerde Sanayi ve endüstrileşme ile insanlık kendini sanal kulvarda buldu. Bu dönem insan sömürü çarklarında alabildiğine ezildi, dışlandı ve ötekileştirildi. Özellikle bu dönem içinde, Tiyatro, Sinema, Müzik gibi sosyal aktivite ve aktivistler halkın bağrında vücut buldu.

***

İlkel bir yaşamdan arınıp, günümüzde daha yaşanır olanaklara sahip olan insanlık; gönül isterdi ki bir takım gözü doymazların, tabiat anamızı ve gök kubbeyi kirletmeden, insanoğlunun kaygısız bir gezegende yaşam sürmesiydi. Bunu ivedilikle vurgulamak gerekirse. Gezegenimizin evrendeki yüzüşüne en muhteşem sanat ufkuyla yaklaşmamız gereği bilincine erişmemiz gerekir.

***

Hepimizin özü ve nesnesi olduğumuz gezegenimizin göz bebeğimize verdiğimiz önem gibi dünyamızı da aynı ölçüde önemsemeliyiz. “İnsanın bütün nesnelere duyacağı saygı ve sevginin ölçüsü, kendi onuruna beslediği hislerle orantılıdır...” Kalın sağlıcakla…

Felsefe-Sanat