Dünün emeği, bugünün hatırası: 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü

Dün 10 Ocak’tı… Gazetecilerin, haber peşinde koşan kahramanların günüydü. Yani Çalışan Gazeteciler Günü. Her yıl bu özel günde hatırlıyoruz; peki ya diğer günler?

Gazeteci olmak dışarıdan bakınca romantik bir meslek gibi görünür. Kalemi güçlü bir muhabir olayların izini sürer, mikrofonu doğruca gerçeğe uzatır, gazeteler ve ekranlar aracılığıyla dünyaya ulaşır. Ama işin iç yüzü hiç de filmlerdeki kadar parlak değil. Her gün bilgiye ulaşma savaşı veren gazeteciler, zamanla değil, çoğu zaman baskıyla yarışıyor.

Bir düşünün… Soğukta saatlerce bekledikleri bir basın toplantısı, on dakikalık bir açıklama ile sona eriyor. Yine de görev aşkıyla koşturuyorlar. Bayram, tatil demeden; yağmurda, karda, sıcak asfaltta ter dökerek toplumu bilgilendirme çabasındalar. Üstelik tüm bunları yaparken hayatlarına dokunan tehditler, sansür duvarları ve ekonomik zorluklar da çabası!

Dün gazetecileri kutladık, ama mesele yalnızca bir günü hatırlamak değil. Özgür basının önemini kavramak, susturulan bir gazetecinin aslında bizim sesimizin de kısıldığını fark etmek demektir. Haber alma hakkımızın savunucusu olan bu emekçileri sadece bir gün değil, her gün hatırlamalıyız.

Sevgili gazeteci dostlar, sizlerin emeği paha biçilmez. Kalemlerinizin mürekkebi hiç kurumaz umarım! Tüm çalışan gazetecilerin gününü gönülden kutluyor, hepinize özgür ve aydınlık bir basın ortamı diliyorum.

Dünün emeği, bugünün hatırası: 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü