Dün, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramıydı. Bir kısım çocuk bu günü doyasıya kutlarken maalesef bir kısım çocuk da çalışmak zorunda kaldı. Her ne kadar bu bayram tüm dünyadaki çocuklara armağan edilse de, biz tüm insanlık olarak bu bayramı çocukların elinden almaya devam ediyoruz. Bugün ülkemizdeki çocukların olduğu gibi, savaşın ortasında hayat mücadelesi veren, ülkelerinden uzakta çocukluklarını yaşamaya çabalayan çocukların da günü. Dünyada refah içinde yaşaması, koşup oynayarak en güzel yıllarını geçirmesi gereken çocuklar maalesef acılar içinde kıvranıyor.
İstismar, işkence, açlık, savaş, küçük yaşta çalışmak gibi birçok durumla karşı karşıya kalan çocukların sayısı maalesef günümüzde giderek artıyor. Vahşi kapitalizmin kucağına atılan, beş kuruş para için zorla çalıştırılan, sürekli istismara uğrayan, işkence gören çocukların sessiz çığlıklarını duymuyoruz!
Mültecisinden tut, kendi ülkesinde bile rahat bir hayat süremeyen çocuklara kadar hepsini görüyor, duyuyor ama kurtar(a)mıyoruz!Zaman geçtikçe insanın bilinçlendiği düşünülse de aslında maalesef tam tersi durumla karşı karşıya kalıyoruz. Gün geçtikçe çirkinleşip bencilleşiyor, kendimizden başka kimseyi düşünmüyoruz. Orada bir çocuk sorun mu yaşıyor? Bana ne sözlerini duyuyoruz. Belki de o sorunu bana ne diyenler yaratıyor, bilemiyoruz.
HAKLAR NEREDE?
Çocuk hakları ile alakalı birçok sözleşme, bildirge, anlaşma vs. imzalansa dahi uygulamaya geçildiği zaman kimse bunların geçerliliğini görmüyor, görmek istemiyor. ABD’de yaşandığı iddia edilen skandallar, ülkemizde yaşanan istismar skandalları, Avrupa’da binlerce mülteci çocuğun kaybolması, Batı ülkelerinin yok saydığı mülteci çocuklar, birçok dev markanın fabrikasında acımasız şartlarda çalıştırılan küçükler ve daha nicesi…
Duymuyor, dinlemiyor, kurtarmaya çalışmıyoruz…
Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin birçok maddesi çocukların refah bir hayat sürdürmelerini desteklemektedir. Fakat sizce bütün çocuklar bu haklardan yararlanabiliyor mu?
Bir bakalım;
Sağlıklı Yaşam Hakkı: 24. madde gereğince her çocuk ulaşılabilir en yüksek sağlık standartlarından yararlanabilmelidir; gerekli tedavi ve iyileştirme hizmetlerinden faydalanabilmelidir. Maalesef dünyada birçok çocuk sağlıksız yaşama koşulları ya da maddi imkansızlıklar nedeniyle hayatını daha bebek yaşta kaybetmektedir. Yani bu hak yok!
Eğitim Hakkı: 28. maddeye göre taraf devletler, çocuğun eğitim hakkını ve bu hakkın fırsat eşitliği temeli üzerinde tedricen gerçekleştirilmesi gerektiğini kabul ederler. Yine maalesef dünyada birçok çocuk maddi imkansızlıklar ya da ailenin cehaleti yüzünden eğitim alamıyor! Ya da eğitimleri yarıda bıraktırılıyor.
Bu iki temel hak maalesef görmezden geliniyor ve bunun yanı sıra da birçok hak ihlali ile karşı karşıya kalınıyor. Günün anlam ve önemi nedeniyle çocukların haklarını hatırlamakta fayda var.
Çocukların karşılaştığı kötü durumlara sessiz kalmayın.
Çocukları kurtarın!
Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin önemli maddeleri
-Her çocuk vazgeçilmez haklara sahiptir.
-Çocuk Hakları, bütün çocuklar içindir. Doğum yerleri, konuştukları dil ne olursa olsun fark etmez. Büyüklerinin inançları ya da görüşleri nedeniyle hiçbir çocuğa ayrım yapılmaz.
-Çocuklarla ilgili bütün yasa ve uygulamaları oluşturanlar, önce çocukların yararını düşünmek zorundadır.
-ÇHS’de yazılı olan hakların uygulanması için gereken her türlü çabanın gösterilmesi gerekir. Devlet çocukların bu haklardan yararlanmasını sağlar.
-Yaşamak, her çocuğun temel hakkıdır ve herkesin ilk görevi çocukların yaşamını korumaktır.
-Her çocuk, görüşlerini serbestçe ifade etme, kendisini ilgilendiren her konuda görüşlerinin dikkate alınmasını isteme hakkına sahiptir. Herkesin çocukları dinleme, onların fikirlerini öğrenme ve onlara saygı gösterme sorumluluğu vardır.
-Her çocuğun, kendi düşüncesini geliştirme ve istediği dini seçme hakkı vardır. Bu konularda çocukları büyüten yetişkinlerin de onlara yol gösterme hakkı ve sorumluluğu vardır.
-Hiç kimse çocukların onurunu kıramaz, onları küçük düşüremez, özel hayatına karışamaz. Çocukların bu hakkı yasalarla korunur.
-Hiç kimse, çocuklara karşı olan sorumluluklarını onlara zarar verecek şekilde kullanamaz. Devlet çocukların hiçbir zarara uğramaması için her türlü önlemi almakla yükümlüdür.
