Cumhuriyet Halk Partisi, uzun bir uğraştan sonra sonunda İzmir adaylarını açıkladı. Bu yıl da maalesef diğer yıllarda olduğu gibi kadın adayların önemsenmediğini gördük. Sürekli olarak kadına önem verdiğini dile getiren bir partinin bu ayıbı yapması bana göre hoş bir davranış değil. Üstelik merkez ilçelerinden Konak’ı da bir erkeğe vererek, önemli bir bölgeyi de kadınların elinden almış oldu. Kazanma ihtimalinin düşük olduğu Selçuk’ta kadın aday gösteren CHP, Karaburun ve Seferihasar’da da kadın aday çıkardı. Buna göre, Karaburun’da avukat İlkay Girgin Erdoğan, Selçuk’ta avukat Filiz Ceritoğlu Sengel ve Seferihisar’da Yelda Celiloğlu aday gösterildi. Sengel ve Celiloğlu aynı zamanda İzmir Büyükşehir Belediye Meclisi üyesi.
CHP’nin İzmir’deki bu tutumunu anlamak mümkün değil. Kente kadın eli değmesinin önemi ortadayken, merkezdeki bir ilçenin kadından alınması ve üstüne sadece 3 ilçeye kadın aday sunulması olacak iş değil. Aziz Kocaoğlu’nun aday olmayacağını duyurmasından sonraki süreçte Büyükşehir için ismi geçen kişilerin arasında da kadın aday yoktu. Yani kadın aday göstermek söz konusu dahi olmadı, mesele tartışılmadı bile. Abdül Batur, Murat Bakan, Kamil Okyay Sındır, Mehmet Ali Susam ve Tunç Soyer’in isimlerinin yanına kesinlikle kadın ismi eklenmedi. Üstelik İzmir kadınların etkin olduğu birçok sosyal ve ekonomik etkinliklerde kadınların ön planda olduğu bir kentken, böyle bir tutum kabul edilebilir gibi değil. İş şehri yönetmeye gelince kadın aday gösterilmiyor, tek bir kadın ismi kulislerde dahi geçmiyor. AK Parti’nin altı kadın adayla yarışa girdiği İzmir’de CHP’nin bu kadar az aday göstermesi, partililer ve İzmirliler tarafından eleştirilen önemli bir konu oldu.
CİNSİYET EŞİTSİZLİĞİ
Bildiğiniz gibi tüm dünyada hemen hemen bütün ülkelerde yerel düzeyde örgütlenmeler büyük önem raşımaktadır. Yerel yönetimlerin demokrasi ile ilişkisi oldukça güçlüdür ve halkın bir nevi ilk sesi olarak kabul edilir. Bu nedenle kamunun yönetimini sağlayan, insanların hayatını kolaylaştıran adımlar atan yerel yönetimlerde çok seslilik büyük önem kazanmaktadır. Bu çok sesliliğin içerisinde ötekileştirilmiş toplulukların sesi de mutlaka olmalıdır! Türkiye’de bildiğiniz üzere siyaset arenasında kadınlar ötekileştirilmiş ve bir kenara atılmış durumdadır. Kadınlara bu ülkede siyasi açıdan bakıldığı zaman tüm partiler sadece “seçmen” görmektedir. Hal böyle olunca da CHP’nin yapmış olduğu gibi kadın aday sayısı düşürülmekte ve seçilme ihtimalinin olmadığı bölgelerden kadın aday gösterilerek göz boyama yapılmaktadır (Bu sözüm Selçuk için).
Türkiye’de nüfusun yarısını oluşturan kadınların, yetki ve karar alma sürecine katılması bana kalırsa çok önemlidir. Fakat her ne kadar nüfusun yarısını kadınlar oluştursa da maalesef yerel yönetimlerde bir o kadar az sayıda kadın temsilci bulunmaktadır. Bireylerin toplumsal hayattan eşit düzeyde yararlanabilmeleri cinsiyetler arası temsil sayısının da eşitlenmesi şarttır. Aslında bunu –söylemlerinden yola çıkarak- en iyi bilen ve farkında olan partilerden birisi de CHP’dir. Fakat maalesef gördüğünüz üzere bu söylemlerin doğru olmadığını hepimiz bu aday belirleme sürecinde görmüş olduk…
