İşçi Cinayetleri Eylül Ayında da Durmadı!

“Madem ki insanı biçimlendiren yaşadığı koşullar ise öyleyse koşullar en insani şekilde biçimlenmelidir.” Karl Marx

***

Daha öncede belirttiğim gibi; “Hekim sadece hastayı muayene edip reçete veren kişi değildir.” Hekim aynı zamanda toplum sorunlarını kendine dert edinip, onu sağaltmaya çalışan, Hipokrat yeminine sadık aktivisttir.” Hekim ve kadın cinayetlerinin yanı sıra, toplumun kanayan yaralarında birisi, Koruyucu Hekimliğin en önemli öğesi olan İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) ile onun ilkelerine uyulmamasından kaynaklanan “İşçi Cinayetlerini” bir hekim olarak yazıp, toplumu bilinçlendirmek boynumuzun borcudur. Bu böyle biline!

***

Sevgili gazeteci kardeşim Aziz Muhammet Ulubaş ve arkadaşlarına bu konudaki istatistiki sayısal desteklerinden dolayı ne kadar teşekkür etsem azdır. Türkiye’de işçi ölümlerinin ardı arkası kesilmiyor. En son işte 41 işçiye mezar olan Amasra. Ama Amasra’nın öncesi var bu ülkede. Türkiye’de her ay onlarca yüzlerce işçi ölüyor. İş Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) sadece eylül ayında Türkiye’de 157 işçinin öldüğünü raporladı. Sadece Eylül ayı olsa yine iyi! Bakınız Ocak ayında 120, Şubat’ta 109, Mart’ta 122, Nisan’da 129, Mayıs’ta 176, Haziran’da 189, Temmuz’da 171, Ağustos’ta 186 işçi öldü.

***

İSİG tabloyu daha da vahimleştiren görüntüyü gözler önüne sermiş. 4-8 yaş aralığındaki çocuklar mendil satarak, çobanlık yaparak, tarım sektöründe çalışarak gelir elde ediyor. Bakıma muhtaç oldukları halde bunu yapmak zorunda kalıyorlar. Sadece onlar da değil! 12-14 yaşlarındaki çocuklar inşaatlarda, sanayide, hizmet sektöründe kayıt dışı olarak çalıştırılıyor. 18-27 yaş aralığındaki gençler güvencesiz ve endişeli oldukları, gelecek göremedikleri için; yıllarca dirsek çürüttükleri mesleklerini yapmak yerine inşaatlarda, sanayilerde, hizmet sektörlerinde çalışmak zorunda bırakılıyorlar. Üstelik asgari ücretle çalışıyorlar. Kim bilir bunların kaç tanesi kayıt dışı? Daha göçmenlere girmiyoruz bile. Meraklanmayın o dosyayı da yakınlarda aksilik olmazsa açıp, gözler önüne sereceğiz. İstanbul’da yılın ilk 9 ayında 187, İzmir’de 60, Muğla’da 44, Antalya ve Bursa’da 43, Denizli ve Gaziantep’te 41, Kocaeli ve Mersin’de 40 emekçi öldü. Ölenlerin yüzde 97’si sendikasız; yüzde 86’sı memur veya işçi idi. Yazık ki ne yazık!

***

“Hekim, kadın, işçi, çocuk ve yoksulların” cinayetlerini yazmak bizlere ağır gelse de, olanak oldukça yazmaya devam edeceğiz. Yazımızı yine asıl adı Muammer Badem olan Aşık Özlemi’nin acıklı bir Amasya türküsü ile bitirelim. Ülkemizin önemli kanayan yaralarından biri olan “Trafik Cinayetleri” ve onun kurbanı olan Aşık Özlemi’yi de maalesef 2014 yılında İstanbul da kaybettik. Onun anısına Değme Felek türküsünden bir bölümü aktarıyorum. Işıklar içinde yatsın. Gözlerimiz yaşlı içimiz kan ağlıyor.

***

Özlemiyem Başım Dumanlı Dağlar

Gözlerim Yaşlıda İçim Kan Ağlar

Güz Ayları Geldi Bozuldu Bağlar

Hazan Yeli Değdi Gülüme Benim

Değme Felek Değme Gülüme Benim

Sevgilerimle…

İşçi Cinayetleri Eylül Ayında da Durmadı!