Bayram geldiğinde, herkesin ağzından şu cümleyi duyarız: ‘Ah o eski bayramlar…’ İnsanlar eskiyi nede çok özlüyor. Büyüklerimiz, artık eski bayramları yaşayamadıklarını söylüyor. Nasıldı eskiden bayramlar, neden hep bu cümleyi duyuyoruz? Eski bayramlar denilince büyükler şöyle tabir ediyor:
Bayrama 1 hafta kala evlerde telaş olurmuş. Bütün mahallenin kadınları oturur baklava açarlarmış. Şimdi pastanelerden alınan tatlılar var. Misafirler gelecek diye evin her köşesi temizlenirmiş.
Bayram sabahı ise; ailenin fertleri sabah namazından sonra bir hanede toplanıp topluca kahvaltı yaparlarmış. Sabahın erken saatlerinde misafir ziyaretleri başlar, gece geç vakitlere kadar sürermiş… Eskiden birlik beraberlik duygusuyla herkes birbirine kenetlenirmiş.
Yaşlılar şimdi bu durumdan çokça yakınıyor, eski bayramları yaşadıkları içinde ‘Ah o eski bayramlar’ cümlesini dillerinden düşürmüyor. Çünkü artık bayram sabahında evleri dolmuyor herkes kendi evlerine gidip dinleniyor.
Bayramı artık insanlar bayram olarak değil de 3-4 günlük tatil zamanı olarak görüyor. Eve gelen misafir sayısı azaldı. İnsanlar sadece birinci dereceden yakın akrabalarına ziyarete gidiyor. Şeker toplamak için zile uzun uzun basan çocuklar, misafirlerle dolup taşan evler yok artık… Günümüz bayramları teknolojiden ibaret.
Artık teknolojinin hayatımızı nasıl esir aldığını da daha net görmüş oluyoruz. Sevdiklerimizi video aramalarıyla görüyor ve sosyal medyadan yaptığımız bayram içerikli paylaşımlar ile çevremizdekilerin bayramını kutluyoruz.
Çocuklara bayramda verdiğimiz harçlıkları artık ailelerinin Ibanına atıp vermelerini istiyoruz. Haftalar öncesinden çıkıp bütün çarşı pazarları dolaşıp bayramlık alışverişi yapardık çocuklarımıza ama artık bunu bile internet sayfalarından sipariş veriyoruz.
Değerlerimizi yavaş yavaş kaybetmeye başladık. Değerleri kaybettikçe bayramların asıl amacını da insanlar unutuyor. Neydi amacı? Sevgi, saygı ve dayanışma…
Eski bayramlardaki gibi yaşlılarımızı ziyaret edelim, küçüklerimize sevgi gösterelim, hep birlikte yine toplanıp geleneklerimizi yapalım çünkü ne bayramlar artık eskisi gibi ne de insanlar…
Önemli olan değerlerin korunmasıdır. Gelecek nesillere kültür mirasımız olan bayramları, aktarmalıyız ki, gelecekte de bu değerler yaşanabilsin.
