Sevgiyi Yansıtmak...

Gelip geçecek değimiz bazı rahatsızlıklarımız oluyor. Özellikle büyüklerimizde. Sonra bir bakıyoruz hayattan kopup gitmişler.

Geride kalanlar. Yakın akrabaları, dostları, arkadaşları, mahalleli gibi, ya geride kalanlar. Onların üzerinde bıraktıkları acı.

Tarif edilmez.

Hatta bazen ölümü yaş ile ayırdığımız olmaz mı?

‘Vefat eden kaç yaşındaydı. Hay Allah çok da gençmiş. Daha ömrünün baharındaymış’ gibi cümleler ile genç yaşta hatta çocuk yaşta vefat edenlere daha büyük üzüntü duyduğumuzu belirtmez miyiz?

Ya büyüklerimiz, anne, baba, dede, ninelerimiz, amca ve dayı, yenge ve teyze dediklerimiz, enişte ve hala diye hitap ettiklerimiz.

Onların kayıplarında da yine aynı hüznü yaşarız. Ama bu kez başka cümleler kurulur. ‘Yaşı vardı. En azından çekmedi. Veya yatalaktı kurtuldu. Hem bakana hem bakılana çok zordu her ikisi de kurtuldular.’ Gibi sözler sarf etmez mi insanlar.

En çokta kaybettiklerimizin arkasından söylenen söz, ‘ ölen kurtuldu, iş kalanlarda, olan geride kalanlara oluyor. ‘değil midir?

Ölüm gerçek.

Ölüm var.

Ama kalanlar için de hayat devam ediyor. Yaşam var. Tutunacak hep bir amaç bulmak zorundalar.

Sevgi...

SEVGİ… Tarifi imkansız bir kelime değil midir? Nasıl anlatılır ki hele kaybettiğiniz biri ardından ona olan sevginizi nasıl ifade edersiniz ki.

Boğazınız düğümlenir. Konuşamazsınız.

Özlersiniz, içiniz yanar, ifade etmek için kelimeler ararsınız. Ama nafile, sadece gözlerinizden iki damla yaş dökülür. Öylece boşluğa bakarsınız. Sadece boşluğa. Bazen hıçkırıklarla ağlarsınız. O kadar ağlarsınız ki yorulur sonra öylece koltukta, divanda, sandalyede öylece kalırsınız belki de yorgunluktan uyursunuz.

Tüm bunlar kaybettiklerinize olan sevginizi ifadesi değil mi?

Sevgi sadece gülüp oynama ile ifade edilmezmiş.

Sevgi sadece çiçek, çikolata ikram edilerek ifade edilmezmiş öyle değil mi?

Sevgi yürekten hissedilir. Bazen mutluluk ile yansır dışa, bazen hüzün ile.

Hayat boyunca bu iki duyguyu tüm insanlar hep yaşayacaklar. Sevgiyi mutluluk ile yansıtanlardan olmanızı diliyorum. Ama gerçeklerle bir gün yüzleşeceğiz. Kaybettiklerimizin ardından da yine sevgimizi hüzün ve gözyaşı ile göstereceğiz. Anlayanlara tabii ki.

Unutmayalım ki her ne olursa olsun hayat devam ediyor.

Sevgiyi Yansıtmak...