Yok Böyle Bir Şiir…

Cemal DURMAZ

cemaldurmaz10@hotmail.com

Arkadaşlar, katıldığım bir dernek toplantısında bir hanım efendiden şiir dinleme fırsatım oldu. Şarkı ve türküler okunmuştu. Bir şiir okumak isteyen bir beyefendi ve bir hanımefendi de vardı.

Beyefendinin okuduğu iki şiir muazzamdı. Harika bir ses tonu vardı. İşte şiire gönül verenler dedim içimden.

Sonra,

İşte sonra bir hanımefendi çıktı. Havva KESKİN.

Ne kadar maharetli olduğu konusunda köşemde yer vermeye, anlatmaya çalışsam sanırım gazetemin bana ayırdığı köşe yetmeyecek, bu yüzden şairimizi daha sonra tanıtmak istiyorum. Onun hakkında ayrıntılı bilgilere ulaştığımda kendisi hakkında daha fazla yazmak isterim.

Tüm şiir sevenlerin, edebiyat sevenlerin takdirini kazanmış biri olduğunu düşünüyorum. Sadece 300 güftesi olduğunu belirtsem ne demek istediğimi anlayacaksınız sanırım.

Beni benden alan, Havva KESKİN’den dinlediğim şiiri sizlerle paylaşmadan yapamazdım. Çocukluğuma mı götürdü dersiniz, geçmişe özlem mi dersiniz, anne baba kıymeti mi dersiniz, hatıralar mı dersiniz, her ne derseniz deyin bu şiiri mutlaka içten okuyun.

İlk fırsatta kendisinden bir daha şiiri dinleme fırsatı bulmaya çalışacağım.

Hadi şimdi şiiri birlikte okuyalım.

İSTERDİM.

Deseler bana, bugün kabul olacak ne istersen iste.

Ne isterdim biliyor musunuz?

Çocuk olmayı, ağlayınca sütüm gelecek,

Yaptıklarıma boşveer çocuktur densin isterdim.

Bütün gün sokakta oynamayı, gece anamın göğsünde uyumayı isterdim.

Kötüyü masallarda var sanmak, sevilmeyi mecbur bilmek,

Üzüntüden bi-haber olmayı isterdim.

Bir bahçıvan pantolonum olsun, illaki bir düğmesi kopuk .

Burnumda yine çiller olsun.

Horozların kuyruklarını koparıp, kızıl dericilik oynamak isterdim.

Akşam olunca yemekten sonra masal dinlemek,

Hayaller ülkesinden bir dünyada,

Yarını düşünmeden, bu gün ne yaptım, yarın ne olur demeden,

Mışıl mışıl uyumak isterdim.

Dünyamın da benim gibi ufak olmasını, rakamları ona kadar saymayı,

Paranın ise sadece elma şekeri almaya yaradığını sanmak isterdim.

Bayram akşamları elbiselerim baş ucumda,

büyük bir heyecanla gece yarısı uyanıp sabah oldu mu? diye Anneme sormak isterdim

Daha neler neler var ki mazide kalan, bana kalsa hepsini isterdim.

Ama durum istisnadır, ben yine aynı annemi babamı isterdim.

Her şey değişti o günden bu güne ama,

onları hiç değiştirmedim. Ben yine onları isterdim.

Bu soruyu bana kırk beş yıl önce sorsalar,

Eminim ki, o zaman da büyük adam olmayı isteyecektim.

Ama geçmişe mazi diyorlar ya. Benim ki kişi kaygısı, geleceğin korkusu

Ben geçen yılların kıymetini bilmek isterdim.

Umarım sizlerde benim kadar beğenirsiniz. Bu şiir beni benden alan ender şiirlerden biridir. Yüreğinize, kaleminize sağlık Havva KESKİN hocam.

Yok Böyle Bir Şiir…